Een van onze coördinatoren heeft de verantwoordelijkheid voor de pelgrimage van een klas. Deze bezoekt van tevoren de klas en legt het een en ander uit over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Ook het pelgrimeren vanuit andere tradities komen aan de orde, zoals Mekka, Rome, Jerusalem en Lourdes.
Tijdens het gesprek met de klas van ongeveer een uur, legt de coördinator een link met het persoonlijke leven. De weg van je leven begint al voor de geboorte en kent allerlei etappes zoals de babyjaren, de kleuter- en peutertijd, de basisschoolperiode en dan verder richting de volwassenheid. De Jacobsschelp wordt door de leerlingen bekeken en de pelgrimsstaf krijgt aandacht. De coördinator vertelt ook dat pelgrims vaak een steentje meenemen van thuis als symbool van iets waar ze mee worstelen, of met een wens of om een bijzondere persoon in hun leven te gedenken. Als afsluiting worden de leerlingen uitgenodigd om een dag mee te gaan pelgrimeren.
De leerlingen krijgen een brief mee voor de ouders waarin deze geïnformeerd worden over de komende pelgrimage.
Op de dag zelf wordt ’s morgens in de klas verzameld, worden de begeleiders voorgesteld en de leerlingen herinnerd aan de gemaakte afspraken. Er worden groepjes gevormd van 3 à 4 leerlingen en dan vertrekken de groepjes een voor een.
Onderweg praten de begeleiders met de leerlingen. Om de gesprekken soepeler te laten verlopen hebben we een aantal vragen op kaartjes geschreven. Met deze kaartjes kan bijvoorbeeld een kaartspel worden gedaan. Een kind trekt een kaartje. Dat onderwerp gaan we dan samen bespreken. Onderwerpen zijn bijvoorbeeld het gezin waaruit je komt, je toekomstdromen, je hobby’s, de natuur of zomaar leuke verhalen. Als het mogelijk is, bezoeken we onderweg een kapelletje en soms steken we daar een kaarsje op.
Ongeveer twee keer houden we onderweg een korte pauze. We kunnen dan even zien of het met iedereen goed gaat.
Rond de middag komen we aan op de pelgrimsherberg. Daar worden we gastvrij ontvangen door de gastheer en/of gastvrouw. Bij droog weer pauzeren de leerlingen op het gras en anders gaan we naar binnen. De coördinator verteld iets over de middag en de pelgrimsherberg. De gastheer en gastvrouw vertellen iets over hun werk op de pelgrimsherberg en leggen uit waarom ze dat doen. Van hen krijgen de kinderen een pelgrimsbewijs omdat ze de tocht volbracht hebben.
Tijdens ons verblijf op de pelgrimsherberg kijken we een film over enkele pelgrims die onderweg zijn naar Santiago. We bezoeken de kunstkamer van de pelgrimsherg. Vroeger was dat de huiskapel. Hier proberen we even stil te zijn en geven we een kaars door samen met een wens. Ten slotte kijken we nog even rond in de oude boerderij en de slaapkamers van de pelgrims. Op de parkeerplaats is een Labyrint geschilderd. Als er nog tijd over is leggen we uit wat een labyrint is en kunnen de leerlingen deze lopen.
Aan het einde van de middag lopen we naar de Jacobushoeve, en paar honderd meter verderop. Daar staat het Cruz de Ferro. Bij dit “ijzeren kruis” leggen de leerlingen het steentje, dat ze hebben opgedragen aan een dierbaar familielid, een huisdier, een wens voor wereldvrede of een eigen goede toekomst, neer. Inmiddels liggen er al vele honderden steentjes.
In het stiltecentrum sluiten we de dag af. Elke deelnemer krijgt van de eigen begeleider een kaars. Een symbool om niet altijd met de drukte van de dag mee te gaan maar even stil te staan bij het kleine vlammetje. Een dagje bezinning op de levensweg van de leerling.